Mydła glicerynowe w kostce
Jedną z najpopularniejszych form dla mydeł jest forma zwykłej kostki – kwadratu lub prostokąta. Proponujemy podział kostek na duże i małe, żeby łatwiej było wybrać opcję zakupową. W poszczególnych działach mydła z powierzchnią gładką i ze wzorem na powierzchni nie są segregowane. Trzeba przeglądać ofertę i czytać opisy, aby wybrać mydełko odpowiednie do potrzeb.
POWIĄZANE PRODUKTY
Pierwsze mydła powstawały w Sumerze ponad 2800 lat p. n. e. z popiołu drzewnego i oleju. Informacje o nich posiadamy z glinianych tabliczek datowanych na 2500 r. p. n. e. Pierwszych mydeł używano do prania wełnianych ubrań.
Z badań archeologicznych na podstawie analizy zapisów wynika, że równocześnie mydło wynaleziono w Egipcie, gdzie było ono używane do celów higienicznych i medycznych – jako lekarstwo. Były to lecznicze kąpiele w mieszance tłuszczów zwierzęcych i roślinnych z popiołem drzewnym. W ten sposób myto ciało i leczono je z różnych chorób skórnych.
Egipcjanie bardzo dbali o higienę osobistą i często kąpali się. Do kąpieli do mydła dodawali substancję zwaną Trona – źródło sody kalcynowanej.
W Lewancie, na południu, mydło wytwarzano z potażu uzyskiwanego z popiołu różnych roślin, np. solirodka zielonego. Proces obejmował: gotowanie oliwy z oliwek przez kilka dni w miedzianym kotle. Dodawano popiół alkaiczny i małe ilości wapna palonego. Gdy mieszanka gęstniała przelewano ją do form i po stwardnieniu krojono na kostki. Dodawano wyselekcjonowane zioła aromatyczne: liście krwawnika, kolendrę, lawendę.
Nazwa mydło ma swój początek od Pliniusza Starszego, który w I w. n. e. opisywał mydło jako wynalazek Galów i nazywał je po łacinie „sapo”. W swojej „Historii naturalnej” opisuje produkcję mydła z łoju koziego i popiołu z drewna bukowego. Pisał również, że prócz względów higienicznych ma zastosowanie przy leczeniu wrzodów, a wśród Galów jeszcze jako barwnik do włosów barwionych na czerwono u mężczyzn. Informacja z II w. n. e. podaje, że Celtowie mydło formowali w kulki. Również z II wieku n. e. pochodzi zalecenie lekarskie, aby regularnie myć ciało mydłem, by usunąć z niego wszelkie zanieczyszczenia. To samo zalecenie dotyczyło prania ubrań w mydle.
W II wieku n. e. uznawano za najlepsze mydła pochodzące z Germanii, na drugim miejscu plasowały się mydła z Galii.
Te same przepisy spotykamy w Chinach, gdzie mieszanki myjące były przepisywane przez lekarzy na choroby skórne. Od VII wieku n. e. produkcja mydła w Chinach stała się bardziej zaawansowana. Mieszano tłuszcze zwierzęce z ługiem i olejami roślinnymi oraz zaczęto eksperymenty z zapachami i barwami. Dodawano też eksperymentalnie elementy dekoracyjne do mydła.
Na przełomie IX-X wieku arabscy uczeni wypracowali otrzymywanie gliceryny z oliwy z oliwek. Na Bliskim Wschodzie mydło produkowano przez połączenie tłustych olejów i tłuszczów z alkalicznymi substancjami, co było przełomem w produkcji mydła.
Główny ośrodek produkcji był w Syrii (m. in. Damaszek i Aleppo) i tam wykorzystywano miejscową oliwę z oliwek ług sodowy i wapno. Mydło to było eksportowane do krajów arabskich i europejskich.
W Europie Arabowie pierwsze mydlarskie zakłady założyli w Hiszpanii w Andaluzji. Były to tereny bogate w popiół z solanki, oliwę z oliwek oraz mokradła. Mydło kastylijskie było białe, pozbawione barwników i zapachów, posiadało właściwości łagodzące, regenerujące i odżywcze, eksportowano je do Europy i Ameryki.
We Francji rozwój mydła zaczyna się dopiero w XIV w. w Marsylii. Dwa wieki później było tam już siedem fabryk i produkowano rocznie około 20 tysięcy ton mydła.
Cesarz Ludwik XIV wprowadził zastrzeżoną dla tych produktów nazwę „savon de Marseille” i był to początek wiązania z produktami mydlarskimi luksusu oraz skuteczności.
W Anglii przemysł mydlarski zyskał rozwój w XVII wieku, gdy król Karol I przyznał monopol na produkcję Towarzystwu Mydlarzy z Westminster. Było to mydło luksusowe, na które stać było tylko najbogatszych. Za panowania Elżbiety I wprowadzono modę na jak najczęstsze
kąpiele i nie szczędzono wydatków na mydło. Po pewnym czasie na przemysł mydlarski nałożono podatki i różne restrykcje. Zostały zniesione dopiero w połowie XIX wieku, przez co mydło stało się bardziej przystępne dla szerokiego grona osób.
W 1886 roku bracia William Hesketh Lever i James zakupili małą fabrykę mydła w Warrington, zakładając przedsiębiorstwo,
które z czasem stało się jednym z największych na świecie w branży mydlarskiej – pierwotnie jako Lever Brothers, obecnie znane jako Unilever.
W Ameryce najpierw ludzie używali do mycia starte korzenie yuccy o bardzo dobrych właściwościach pieniących oraz właściwościach odkażających. Gdy kolonizatorzy przywieźli z sobą mydło, produkcję przejęli rdzenni mieszkańcy.